Monday, December 13, 2010

LOVE CONTRACT (Chapter Ten)

CHAPTER 10: TEARS OF LOVE


FINAL WEEK…


SA KWARTO NI DEVON..


FLASHBACK…

“Oy, sandali James, Gusto kong magtanong. Bakit gusto mong maibalik si Ann sayo?”

" Of course I know you love her. But does love also means hurting her. Why don't you just accept the truth and give yourself and luna a chance to be free? Tignan mo-

“aalis na ako at … wag kang magsalita na kilalang kilala mo ako. Sinabi ko na sayo ito ay laro ay laro lang kung saan ikaw ay isa mga mahalang karakter.”

“STUPID. I'm just advising him and then shutting the door loudly."

“Hmm .. BETTER SLEP NOW DEVON. JUST ENJOY THE NIGHT AND HAVE A BEAUTIFUL DREAM!"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tumayo si James at hinawakan ang kamay ni Devon lumakad sila sa malawak na lugar para sagutin ang media.

" She's my new girlfriend and her name is Devon del Rio. She lives at my house and I met her after the event during the dinner party. I'm happy with her and I know that she's also happy with me, right babe?." Sabi nito na sabay ngiti nang-ubod ng tamis sa kanya. Tumango lamang si Devon.

Pagkatapos ng romantikong pahayag, kununan sila ng litrato ng mga taga-media. Habang kinukunan ng litrato, ay bumulong naman si James kay Devon. “kapag nakakita ka ng anumang signal, ipikit mo lang ang `yong mga mata” Nag-iisip si Devon kung bakit siya pinapipikit ni James pero wala siynag makuhang sagot ditto.

Habang nag-iisip siya, ay bigla nalang siyang hinila ni James at sa ganoon nga ay pinikit niya ang kanyang mga mata at narinig niyang sabi ni James “bibigyan kita ng isang patunay ng isang matamis na pagmamahal.” At hinalikan niya si Devon na tumagal ng 10 segundo. Nagulat si Devon ng naramdaman niya ang mga labi ni James sa kanyang labi at kasabay iyon may naramdaman siyang init na napapakomportable sa kanya.

“ano yun, manyakis na James!”


“Nagtatanong ka pa rin?  though you've already felt my lips."

“ IKAW! Nakakasar ka talaga, alam mo ba `yon?”

“sabi ko sayo, wala lang yon sa’kin. It’s just a 10 secs. kiss strawberry.”

“hindi bale! Sa taong Manyakis-bastos-tanga-mayabang-malaking-luko lalaki katulad mo ay hindi mo maiintindihan kung ano ang nararamdaman ng isang babae!”

“Just shut up okay? You're voice is driving my ears insane!"

“ Ano? A-“

Dahil d`don, natahimik si Devon dahil hinalikan ulit siya ni James sa ikalawang pagkakataon.

“IKAW-“

" A kiss wil be only a kiss if there's no any feeling so stop arguing with me for just a kiss that doesn't have any meaning."

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bubuhatin na sana ni Bret si Devon ng agad naman itong sininyasan ni James at binuhat na ni James si Devon katulad ng “lovers carry” `kamo J. At iginaya naman sila ni Ivan sa clinic but unfurtunatelly it was closed, habang sina Fretzie, Bret, Ann at Ivan kill their time to continue the game. James took Devon to their room and treat her wounds. He pur bandages around her legd and to her other wounds.

“sandali, masakit!” sigaw ni Devon, pero binaliwa lang iyon ni James hanggan…

“ikaw” anito. “ako?” sagot naman ni Devon.

“why do you have o be so carelees, childish and moreover why do you have to be so stupid? Stupid that you cant even catch the ball. You should have moved before the ball got into you! Stupid!!”

“James. Im sorry. Pero Masaya ako! Masaya ako na nag-aalala ka sakin at the same time andito ka para alagaan at bantayan ako” sabi nito na nginitian ng subrang tamis.(feller na si ateh J)


“soory.just, just be careful. Always” sabi nito na pumunta sa banyo at nagshower habang iniisip kung ani ang sinabi niya kanina kay Devon.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

At naglaro nga sila as expected naman si James ang nanalo.


“patawanin mo ako sa 10 segundo kung hindi maiiwan ka ditto bukas ng buong araw.”

“10- oi!, 9- wait!, 8- I know I’m stupid, 7- so I don’t know if I could make you laugh, 6- wait, 5- you love, 4- me, 3- and I, 2- love, 1- you!”

“tsk(ngumisi ito)”

“hahaha. Nanalo ako. You laughed”

“sino ba hindi tatawa? You said I love you and you love me. Stupid. Hindi ko alam kung may utak kaba kung meron man gumagana ba `yan”

“ hindi ka naniniwala, hindi ba?”

“mukha ba akong naniniwala sa sinabi mo? Matulog na nga tayo. Pagod ako” natulog na si James habang si Devon naman ay iniisip ang sinabi niya ka James kanina.
 -------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Naiyak na namn siya dahil sa mga naaalala niya. “tama na Devon. Alam mo na`to sa simula palang. Alam mong mahal na mahal niya si Ann. Kaya ginamit ka lang niya, para saktan ka, at gawing laruan, a character in abig act that would hurt you so much. It was all lie, panaginip, masamang panaginip.”


Panaginip na happy ending. Na sana isang araw makalimutan niya ang kanyang nakaraan at lingunin ang kasalukuyan. Na kahit magdulot pa`yon ng sakit, kaya niyang tanggapin ang nararamdaman mo. Ang isang kasinungalingan tungkol sa lahat ng mga inaasahan na iniisip mo. Ang kasinungalingan sa bawat pag-arte mo at ang mga ipinapakita niya sayo ay hindi totoo. An kasinungalingan na binasura ang mga emosyon mo. Ang masamang panaginip na sa huli na masasaktan ka at masusugatan. Ang happy ending na iniisip mo at mapupunta lang pala sa masama.  Nightmare of me and you in broken glasses.


That should be enough. (tears) But whatever I do, it will always be an endless love, an endless feeling for my first love is you and the last will be no longer myself coz it is still and always you…
Kaya ngayon,  Devon  gamitin mo na uli `yang ngiti mo. Gamitin mo na parang walang nangyari. Ngumiti ka na parang normal lang lahat sayo. Alam mong masasayang lang `yang nararamdaman mo. At ngayon matatapos na`to kahit masakit. Tatapos ko  to dahil sa pagmamahal ko sayo.
Ngayon haharap ako sa lahat at andito ka pa rin sa puso ko. Ang rason sa lahat ng kaligayahan ko, saya, kalungkutan at sakit. Ikaw lamang at andito lang ako palagi.



PREPARATIONS…



Mabilis na nagpalit ng damit si Devon at kinuha ang isang kahon sa ilalim ng kanyang kama. Isa `yong damit na niregalo ni Fretzie sa kanya noong nag-eighteen siya. Suotin daw niya ito sa first date nita kasama ang taong pinakamamahal niya.


“salamat Best, malaking tulong ka talaga. Hindi ko alam kung ito ba ang tamang panahon para suotin `to, pero alam ko ito ang araw na magiging Masaya at malungkot na parte ng buay ko gusto kung maging parte to ng buhay ko.” Sabi niya ngumiti ng totoo.


Isa `yong perpektong putting tube gown na umaabot hanggang sahig. Naipakita nito ang kurba ng beywang na kulay itim ang lasong ginamit ditto. Tinernuhan niya ito nn brilyanteng silvenaheadband at naglagay din siya ng clip ditto. Isinuot ang kanyang 4  inch na sandals. At huli ay ang kanyang putting gloves na nagpainit ng kamay niya.




SAMANTALA…




Si James naman ay nakabihis tulad ng mga tunay na maginoo sa kanyang suot. Nakatayo siya sa hagdanan hinihintay si Devon na bumaba, iiisip din niya kang mga sinabi ni Devon kagabi. Gusto niyang klarohin ang lahat.


Habang nag-iisip siya, bumaba na si Devon at nasurpresa siya sa kanyang nakita.


I'ts now time to face everything with Devon's smile. James glazed at Devon. A glaze he had'nt shown before even to Ann.

“ tayo na? satingin ko hinihintay na nila tayo sa convention hall.” Anito


“o – oo! Naghihintay na nga sila. Devon pano mo nalam---“


“hhmmnn, you called me at my name? ikaw bay an James? May sakit ka ba? Hehehe, anong nangyari sayo?” tamatawang sabi nito.




Ngunit nagalit si James sa ipinapakita nito sa kanya.



“stop this act Devon! Bakit kailangan mong gawin to? Suntukin mo`ko. Pwede mong gawin kahit anis a`kin. Just don't act like nothing happened. Because it's ,.. it's not YoU! "

“James… I’m not acting.. ako to. Tignan mo ang ngiting `to itong ngiti ang nakita nong magkakilala tayo sa hall. At hall na din ng gabing `yon nagsimula ang lahat at magtatapos. Pero mamimiss ko ang lugar na yon, at… at ---“


Hindi na niya na tapos ang kanyang sasabihin dahil hinila siya nito papunta sa sakyan.
“tayo na. sabi ko ayaw kong malate, pumasok kana o iiwanan kita. Stupid dummy”



CONVECTION  HALL


Iba’t- ibang mga panauhin ang rumampa sa red carpet. Modelo, artista iba’t-ibang mga personalidad kasama na sina Fretzie, Bret, Ivan at Ann.


Pumasok ng hall sina James at Devon magkahawak kamay.


Ang kamay na`to… na nagpapagaan sa pakiramdam. Sana hindi ito ang huling gabi na mahahawakan ko ang kamay niya. Please James stay by my side... please


Natapos ang pag-iisip niya ng bitawan ni James ang kamay niya at pupunta sa direksyon ni Ann kung saan naroroon ito.


Andon ang dalawa sa balkonahe.


Natoon ang atensyon niya sa screen dahil may mga litrato na pinapakita doon.


Devon and James back to back position.

Fretzie pinching Devon's cheeks. Devon blushed.

Devon and James at the bench hands close at each other (not holding)

Bret and Fretzie lying at different sides. Their heads at the same side. Both looking at the sky.

Devon looking for James with a rose on her hand while at the end both of them are at the back of one post.

James's angry face with Devons fluffy smile.


SAMANTALA…




“james, ,do you really have to play this act seriously? I can't wait till they discovered our relationship! I just want us to work."

“ann may kailangan akong sabihin sayo. Kailangan na nating taposin `to. Tayong dalawa mag-simula tayo at kalimutan natin ang nakaraan.”


“nagbibiro ka hindi ba? Alam mong hindi mo magagawa `yan!”


“yes! I can. And I Will forget that past no matter what. Even if it's you. I will."


"What did you just say? NO you can't James! You can't do this to me. You love me."

"Yes I loved you but that was at the past. I shoulf face the present now. The present where I could see the one who really loves me."

“dahil yan sa babaeng yon hindi ba? Kay Devon? Wake up James? Wala kang nararamdaman para sa kanya. Siguro awa lang yang nararamdaman mo. Kalimutan mo siya! Andito ako!”


“tumigil ka Ann! Mahal ko si Devon. Alam ko na ngayon. Iyon ang pakiramdam na hindi ko nakita noon pero ngayon kailangan kong makinig sa puso ko.  Nakapagdesisyon na ko Ann. Move on and I’ll also do the same.”


“hindi mo ako iiwan James. Matatapos na ang kontrata ngayon! Ano pang magagawa mo?pagkatapos mo siyang saktan, sa tingin mo matatanggap pa nita iyang nararamdaman mo? Tanga ka ba? You doesn’t deseve that girl!”


AT…


The screen suddenly changed. Instead of the lovers' pictures Ann nd James were shown. Different scenes was shown, even the disguised one and some secret meetings. Everyone murmured. JAmes dragged Ann back to the hall but when they were about to go to the exit, the media compressed them and began asking questions, and taking photos.

Hindi alam ni Devona ang gagawin hanggang dumating ang kaibigan niya.


“Dev’s kahit na ganyan ka alam kong ngayon na gagamitim mo ang totoo mong nararamdaman. Hindi m kailangan pahirapan ang sarili mo. Kung hindi mo kaya ang sinasabi ko, huwag mu nang gawin. May sarili kang puso, pakiramdam and sariling emosyon. Sa tingin ko oras na para gamitin mo iyan.” Asbay turo sa kaliwa niyang dibdib. “after all, matatapos na din naman ang lahat. Kaya tumayo ka na at face everyone.”



Hindi makapaniwala si Devon sa kanyang narinig. Nag-uunahan ang mga luha niya pinipigilan niya ito pero di niya amgawa. Hawak na niya ang kanyang sasabihin ng tingnan niya ito…



“ah, Fretz. Sa tiingin ko may problema tayo. Ang scipt---“


“sabi ko sayo, gamitin mo `yang nararamdaman mo ngayon.  Wala na `tong halaga. Tapusin na natin to.”


“salamat Fretz! Gagawin ko ang sinabi mo, kailangan kong sabihin ang totoo kung nararamdaman. Kailangan ng matapos `to.”



Kampante siyang tumayo at pumunta sa stage at nakuha niya ang atensiyon ng mga tao/media. Napatingin si James kay Devon kung niyang pigilan ang anumang sasabihin nito. Tumakbo siya pero pinigilan siya ni Ann.



tumigil ka na James. Pabayaan mo na siya kung ano ang gusto niya. Tanggapin mo na lang na pinalalaya ka na niya.”

“Yeah. That's why I want to stop her! Can't you understand that Ann? When you broke up with me, the pain I felt worsens everyday, and that's just the pain I had always given to Devon since we met. I don't want to continuously hurt her. I don't want to do to her the thing that almost killed me. She opened my eyes to the truth. The truth that love isn't perfect. That I must accept everything, that you're gone. But you showed up to me again that let that wound back also. I don't wanna be you. Ikaw ang makasarili. Hayaan na natin ang sarili natin na makapag-move on. Hindi natin kailangan kalimutan ang nakaraan.  selfish Let's just face the present where we will see the one who really loves us."


Hindi mappigilan ni Ann ang pagtulo ng luha niya. Alam niyang ang lahat ng sinabi ni James ay totoo. Alam na niya sa sarili ngayo, sa kanila na kailangan na nilang harapin ang bukas, kahit na masakit `yon para sa kanya. Magsasalita pa sana siya ng umalingawngaw ang boses ni Devon sa hall.


“everyone please I have something to say. I want to explain everything. Don't judge them for what you have seen at the video."


Nagbulungan ang lahat. Hanggang isang reporter ang nagtanong: (miss del Rio, pinagtatakpan mo ba sila? Hindi ban aka apekto sayo ang video na `yon? Sa emosyon mo?)


“hindi. Hindi mo alam ang nararamdaman ko. Kayong lahat. Makinig na lamang po kayo.”

“walang ginawang masama si James. Bakit? Masama bang makasama mo ang taong mahal mo? Kasalana ko, kasalan ko. Nang malaman kung nagkahiwalay sina Ann at James nagkaroon ako ng change to step forward. At oras din `yon pumayag si James. Alam kong magiging Masaya siya sa tabi ko. Alam niya. Lumipas ang mga araw, linggo at nagkakilala kami ng husto, pero makaraan ng isang buwan ang pag-asa ko ay nagsimulang nawala dahil alam kung andiyan pa rin si Ann. I hindered their love for almost a month and that was I horrible.

(nagbulungan ang mga media at nagsimula ng insultuhin ang babae)

(tears fell)”hindi ko gusto ang nangyari. Ayaw ko saktan ang lahat. But it's just selfish that I'm with my love one loving him and still hoping while hurting him at the same time. That was selfish… umaasa parin ako ngayon, pro imposible na pala `yon. The love I had for him is one-sided. I had caused pain to both of them. I had hindered their love. I'm just a person who's loving a guy who will never learn to love me. The pain was hard. It was. I've caused so much pain, even at myself. I let my heart be wounded due to my own fault.

And now I think it is time to stop all of this. Please forgive me for being a hinder to your love. I now know that this dream of mine will never happen. (Tears falling..) I'm stupid! I.. I.. love you James, you know that but that love just keep on wounding my heart… I.. I want to end this. So please love Ann more than yourself, love her like the love I had shown and felt for you.

You.. you're free now… (crying)"


At tinapos na niya ito sa pamamagitan ng takbo. Tumakbo sa palabas ng hall, sabay pahid sa kanyang mga luha.


Nagulat ang lahat sa mga sinabi ni Devon. Lalo na si Ann na nakatitig sa kinatatayuan dati ni Devon…


“tama ka. Tama siya.. ako ang kontrabida… (tears) sundan mo siya James. Sundan mo!’

At binitawan na nga ni Ann ang kamay ni James, ngayon alam na niya kung ano ang ibig sabihin ng dalawa, that the love is freedom.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


“Devon! Tumigil ka! Devon!”

Sinundan niya ito sa kalsada at huminto ang dalaga sa main gate ng hall…


“ano? Malaya ka na James… malayang-malaya… hindi mo na kailangang magpasalamat.. iwan mo na ko!” di parin ito tumitigil sa pag-iyak.

“itigil mo nga `tong kalukuhan `to! Bakit? Bakit ginawa mo `yon? Bakit nagsinungaling ka sa lahat? Bakit?

“dahil mahal kita! Iyon ang isang pagkakamaling ginawa ko sa buong buhay ko. Minahal kita na dapat hindi!

"then I'll ask you the same question you had asked me on that first day. Does love also means hurting the one you love?"


Tahimik ang namamaligid sa kanilang dalawa. Hindi makasagot si Devon hanggang…


" No. Love means freedom. And.. and just what love is, I had let the both of you free now. I didn't hurt you James. I loved you. That's why I gave you the freedom you want. I don't want to continue hoping and expecting something coz I know that it would only hurt me continuously and wound me."


Aalis n asana ito ng hinawakan ni James ang kanang kamay niya.



 If love is freedom, then let me be free with the one I love. Let me be free with you. Give me the freedom to love you! Be- because I- I love you Devon del Rio!"


Ngumiti siya sa sinabi nito ngunit makaraan ng ilang Segundo nawala namn ito.



“hindi mo ako mahal. Awa lang `yang nararamdaman mo sa`kin! Hindi mo kailangan maawa sa`kin…”



Hinila niya ito para Makita niya ang mukha nito..



" If its pity, then why should I be here confessing to you? You are really stupid.."
" So it's me! DO you really think its my ---"



Natigil ito ng halikan siya ni James ( 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11,…15….20) ngumiti at inilayo siya ditto


“kung gusto mo akong halikan ulit, you don't have to bite my lips, just say it."

At namula naman ito.

“huh?, who’s bitting?”

At nagtalo na naman ang dalawa. Hanggang bigla siyang yakapin ni James.

“I really want to do this to you. I love you so much. I will never hurt you again.”


“talaga?”


“oo”


“eh bakit nakatingin si Ann ditto?”


Aalis sana si James sa pagkakayakap niya kay Devon pero ito naman ang yumakap sa kanya.


“it’s only a joke, hehehe”



At niyakap nga nila ang isa’i-isa.



“bumalik na tayo. Kailangan na nating mag-explain sa kanila” sabi ni Devon sa kayakap.


“uhhmm, ayaw”


“huh? Bakit?”


“ayaw ko lang, ganito mu na tayo”



At pinalo niya ang kamay nito ng ubod ng labas.



“ouch! You don’t know how much it hurt .” Sabi nito na tinititigan ang namumulang kamay.


“ta-talaga? Ahhmm, mawawala din`yan”


“hindi `to mawawala.”


“bakit naman?”



Itinuro niya ang pisngi nito.



“kiss me here para mawala na ang sakit J


“ahh, okay” sa halip na sundin ang sabi nito sa kanya, niyakap niya lang ito.


“mawawala din `yan”



Walang nagawa si James ditto. Kaya pumasok nalang sila sa loob. Ng pagpasok nila ay nagpalakpakan ang mga tao at mga flash ng kamera ang sumalubong sa kanilang dalawa.
Nakita niya ang kanyang kaibigang si Bret na nakathumbs up sa kanya kasama ang girlfriend nito na nakangiti sa kanilang dalawa. Lumapit si Fretzie sa kanila at…

“wow! Ang ganda naman non James ‘give the freedom to love you, because I love Devon del Rio’ hahaha”


“how did you know th---“


Itinuro ni Fretz ang malaking screen board. Ipinakita doon kung ano ang mga ginawa nila ni Devon kanina, na alala niya may camera pala ang buong paligid. Kay nanguyuko na lang ito, dahil alam niyang namumula ang mukha niya ngayon. Lumapit si Bret sa kanya.




“that’s was nice Dude. Mabuti at na alala ko yong operating room ditto. Im happy both of you. Devon congratsJ


“salamat”



At may isang reporter ang lumapit sa kanila.

“Mr. Vargas? Ngayon po na may girlfriend kana? Magpapakasal na ba kayo?”

At mabilis na sumugot si Devon ditto.

“naku, hindi po. Hahaha, nagpapatawa naman po kayo”


“next year? Ahm next month well be our wedding?” sabay tingin sa babaeng pinakamamahal niya.
“huh? Teka anu ba`yang pinagsasabi mu?”


Ngiti lang ang iginanti nito sa kanya. At natapos na nga ang mga nangyari. Nagsiuwian na ang mga tao at ang mga taga media. Kaya lumapit si Devon sa nobya nito na naka-upo at malalim ang iniisip.

“hoy, ano iniisip mo dyan?”

Nilingun niya ito. “nest month na ang kasal natin” nakangiting sabi nito sabay sa yakap sa kanya.

“huh? Teka nga( kumawala sa yakap ni James) next monthe? Ang bilis naman non.”


“bakit? Ayaw mo? Sige 2 months starting now.”


“where’s the ring?”


“ring? What ring?”


“the engagement ring?” sabay lahat sa kamay nito.


“ahh. Kailangan ba `yon?” tumango ito sa kanya. May nakitang lata ng softdrink ito. 


Kinuha niya iyon at kinuka ang takip nito. Bumalik ito sa kinauupuan nito kanina tapos sabay kuha sa kamay ni Devon. “ayos lang ba kung ito na lang?” sabay suot ditto.
“okay na lang kasi isunuot mo na eh” nakangiting sabi nito.


“hahaha. You know what?” sabi nito sabay yakap.


“I’m really happy that I meet you. And I love you so much”


“ahmm, I love you too din”



And that was the end of their story. Ang nakakabaliw na storya ng buhay pag-ibig nilang dalawa J.


Sunday, December 12, 2010

LOVE CONTRACT (Chapter Nine)

CHAPTER 9: THE SPECIAL AND NO ONE

Sa ikatlong lingo…

Busy si YENA sa pagtatrabaho sa kusina at napansin `yon ni Devon.


“Yena, bakit abalang-abala ka? May maitutulong ba ako?” anito.

“huwag nap o ma’am, kayak o naman po to. Hindi ko lang alam kung anong ihahanda mamaya para sa espesyal na panauhin na sinasabi ni sir James. Sabi niya maghanda ako ng pagkain para sa 6 ka tao kasama ako.”

“talaga? Espesyal na panauhin? Pero anim ka tao? May sinabi ba siyang taong darating?”

“sabi po niya sina sir Bret at ma’am Fretzie ang darating tapos po 3 sa`tin ako, at kayo po ni sir. Ang isa espesyal daw po.”

“ahh, tulungan na kita, ako na sa mga gulay at desserts habang sa salad at mga putahe ka na lang, pwede ba?”

“sige po ma’am, mapilit po kayo eh”

“salamat YENA”


Nagtrabaho silang dalawa, niluto nila kung ano ung nasa isip nila. Habang ang dalawa ay abala sa pagluluto hindi nila napansin na dumating si James.


“YEEES!!! Tingnan mo  malapit ko ng matapos ang paglalagay ng icing sa katawn ng cake. Hhmmnn, tapos sa taas? Ano pwede o bagay na ilagay Yen? Ah, lettering na laang. Hhmm, this must be delicious. Hahaha..”

“opo, ma’am Devon” pagsang-ayon naman nito.

Pero pagkatapos ng asgot ni Yena, natigil ang pag-uusap dahil kay James.


“uhhmm, so you can bake huh?” sabi nito.

At nagblush nmn si Devon sa sinabi pero patuloy parin ito sa ginagaawa.

“o-oo naman alam ko kung pano magbake! Tinuruan ako ng mama ko at sa tingin ko ang sinasabi mong espesyal na bisita ay ang mommy mo kaya gusto kung tikman niya ang espesyal ko na cakeJ” nakangiting sabi nito na tinapos ang paglalagay ng chocolate icing.

“tsk.. espesyal? Ano’ng espesyal sa cake?”

"THIS is special! SPECIAL because the special person made it for the special one! Eh James what do you think is your mother's favorite color?" abala ito sa pag-iisip sa espesyal na bisita nang marinig niya ang gulat na boses nito.

“NO! She – she’s – nevermind. I’ll be leaving now.”

“ha? James? Anong problema `non? Nagtatanong lang ako? Ahh bahala siya, hhmmn siguro green na ribbon ang ilagay sa lamesa pagkatapos ko nito.” Masyadong kampante si Devon sa espesyal na bisita na darating ni James iniisip niyang mommy niya ito, hindi niya alam ito ang ikinababahala ni James.

Sa room ni James

What is wrong with you? Is it really hard for you to have a dumb pretending girlfriend?
In the first place why Devon’s big expectation does bother me? Of course I'm not concerned to her being hurt at the end because of a misunderstanding, because of the wrong person. Well, am I? Damn it!

3 hours later…

Dumating na ang mga bisita na ang bestfriend niya at boyfriend nito maliban na lang sa isa, special someone. Abala sila sa pag-uusap. At iniisip kung sino ang espesyal na bisita. Habang abala sila sa pag-uusap bumalik sa Devon sa kusina at tiningnan kung tapos nab a ang cake niya.

(ding dong)

Hindi na binuksan ni Yena ang pinto dahil na una na si James ditto. Ang lahat ay tahamik at hindi alam `yon ni Devon. Binuksan ni James ang pinto at pinapasok ang bisita. At nagulat si Bret lalo na si Fretzie na dumeritso agad ang tingin sa kusina, nakiki-usap n asana di muna lamabas si Devon.

Habang ang lahat ay tahimik na naghihintay, nakuha na ni Devona ng cake at lumalakad na patungo sa hapagkainan.

“ ang sarap tignan! Pero bakit ang tahimik nila, siguro dumating na ang mommy ni James.” Sabi niya sa kanyang sarili.

Habang sa dining…

I would like to take this shorter. Nakikita niyo naman na andito si Ann, inimbitahan ko siya.”

(2 hakbang bago malabas sa kusina)

“ann, (1 hakbang)

Is now (half steps)

My GIRLFRIEND”

(- shhkk- nahulog ang cake-)

Nagulat si Devon sa narinig at nakita. Nahulog niya ang cake na habang nakatitig parin sa dalawa. Nag-uunahan ang mga luha niya kasunod ang mga tanong, `san ang mommy ni James? Bakit andito si Ann? Girlfriend?


“Devon, mag-ingat ka nga. Tingnan mo kung anong nangyari sa cake mo!” sabi niya ditto.

"Stop it. Stop it. STOP it! This cake is for a special person and – and made by a – no one. I'm sorry to bother everyone especially Ann. I didn't expect this to happen, I mean this is an important day for couples right? Im sorry, I'll just clean the mess. "

“tsk… stupid” bulong na sabi ni James ditto.

“Devon?” tawag ni Fritzie.

“I’m okay Fritz” sabi niya sabay ngiti.

Sa kwarto ni Devon…

I'm right. This cake is made by a no one but for a special one. I'm stupi dumb and everything what a person could say and I don't really care. (tears falling) Why am I like this? For James, Im a no one while Ann is very special for him. When? When could he let me in his heart? Or will he?

Be happy for them Devon, Even if it hurts, even if it's painful, even if it continuously wond your heart. Just be happy…..

Guest…

“James, are you sure about that? Pero alam ba `to ni Devon?

“alam niya ang lahat” sabi nito.

“so balik sa trabaho. Ann you’re with us now.”

“uhmm, sure. Fretzie pano si Devon? Sasabay ba siya sa`tin ditto?”

“`wag kang mag-alala `don, ito ang plano. Ito an gang tatlong lingo at bago dumating ang huling lingo ng kontrata. At exactly the day the ontract will end we'll be having a party for the cause of the release of Devon and James shots. At that day, Devon will announce her , breaking up with you which is on air. But, -“

“but what?”

“magbibigay itong masamang epekto either Devon or James because the person who'll do that will be given a bad reputation by the people. So do we continue this? If Yes who?—
“I’ll do it” sabi ni Devon na papunta sa dining. Narinig niya lahat ng pinag-usapan at ngayon she voluntarily offered herself to work.

“alright. Then it’s all sttled. Dev’s I’ll your scrip later.”

Umalis na sina Frietzie, Bret at Ann, iniwan nila ang dalawa sa dining.

Alone…

“ I’m going…” mabilis siyang tumungo sa hagdanan hindi niya alam na naka sunod pala si James.

“Strawberry! Makinig ka! Pwede ba?”

“ano? Iniistorbo mo ako!”

“bakit mo ginawa `yon? Bakit kailangan mong isakripisyo ang reputasyon mo para sa`kin?”


Nilingon nya ito para sagutin.


“correction James. It’s not for saving you. It'sjust that I want to live back my normal life. And that would only happen if I would finish this contract."

With great anger James pushed Devon at the door and pinned her tightly.


"So you want to finish this whole damn thing? Then do it. Does it make you happy? Do it."

"Yes! (tears ) that would make me happy! Because instead of being hurt all the time and the pain, this would be the best. That is to let the both of you happy. Because that's the right and the best thing to do for your love one. This whole thing is enougn James! Please stop hurting me…"


When James heard that, he let go of Devon and soullessly drag his arms down. This made Devon back to her room and bang the door soundly.

Devon cried and cried to let go of a ll the pain the love had caused to her. While James was thinking hardly about Devon had said.

At James room…

Flashbacks…

“wow. So ang katulad mo pala ay marunong magluto. Nakakagulat naman.”

“tinuruan ako ng mama ko. Kumain na tayo. Ah, Yena samahan mo na kami.”

“salamat ma’am Devon.”

“so? How’s it it?”

Kumain na ang lahat at nagliwanag ang mukha ani James dahil sa natikman niyang pagkain at nagsabi.  "Not bad. It's... It's not that bod but not too good."

“hmm.. hindi mo nagustuhan pero halos ma ubos mu lahat at wala nang itinira para sa mag katulong.”

Nang marinig ng lahat ang sinabi ni Devon, ay tinakpan nila ang kanilang bibig at tumawa.
“Shut up strawberry. It's just that I don't want the food to be.. a.. waste. Yes a waste! hmm. I'm full. Im going now."
“hahaha, nagkukunwari pa `to.”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“Kailangan kang sumang-ayon ditto kung gusto mong makatulog”

“Whatever”

“Maglaro tayo ng jack en poy. May tatlong round, kung sino ang matalo kailangan tanggapin ang consequences sa nanalo”

“tsk. So childish but I’ll play with you because you are the one to kill time with me.”


At naglaro nga sila as expected naman si James ang nanalo.


“patawanin mo ako sa 10 segundo kung hindi maiiwan ka ditto bukas ng buong araw.”

“10- oi!, 9- wait!, 8- I know I’m stupid, 7- so I don’t know if I could make you laugh, 6- wait, 5- you love, 4- me, 3- and I, 2- love, 1- you!”

“tsk(ngumisi ito)”

“hahaha. Nanalo ako. You laughed”

“sino ba hindi tatawa? You said I love you and you love me. Stupid. Hindi ko alam kung may utak kaba kung meron man gumagana ba `yan”

“ hindi ka naniniwala, hindi ba?”

“mukha ba akong naniniwala sa sinabi mo? Matulog na nga tayo. Pagod ako”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“devon papasukin mo ako. Pasensiya na may emergendy at kailangan kung magmasali para puntahan `yon. Naawala sa isip ko `yong oras-“ paliwanag niya.

“okay lang. hindi mo kailangang magpaliwanag. Hahaha. Ang galling ko. Naloko kita. Naniwala ka talaga doon as movie. Nagbibiro lang ako doon. Umuwi ako ng bahay eksaktong 7.” Sabi niya na pinipigilan ang sarili ang pag-iyak ayaw niyang makarinig ng kahit kunting pag-impi niya.

Nang marinig `yon ni James binitawan na niya ang doorknob at sumagot…


“that was good. I have more important things to attend to than watching a movie with you. Sorry for waking you up”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sa isip niya



Her smile. That smile. Now, I took that beautiful smile from her.

All this time, I was blind. I was deaf, and unfortunately I was numb.

Numb that I didn't felt that love. Deaf that I didn't heard those cry. Blind that I didn't saw those tears from your eyes. And stupid that I didn't realize your heartshouting my name.

I'm sorry. Sorry for hurting you..

Sorry that I don't even know my true feelings for you.

Sorry beacause I was the most stupid person ever lived on this planet.

Nang gabi ding iyon, iniisip nila ang kanilang mga damdamin para sa isa’t-isa.
Damdamin hindi maisigaw at manatili para sa isa’t-isa….